W dniu 1.08.2012 w głównym wydaniu Faktów w TVP Wrocław pojawił się reportaż promujący kampanię społeczną „Dając pieniądze nie pomagasz”. Według nas materiał ten ukazuje problem ubóstwa w sposób stereotypowy. Chciałybyśmy zwrócić uwagę, że podmioty w nim wymienione kierują pomoc do wąskiego i sprofilowanego grona osób. Zdarza się, że ludzie ubodzy nie korzystają z takiej pomocy nie dlatego, że jej nie potrzebują lub nie chcą, lecz dlatego, że nie mają do niej dostępu z powodu choroby (także alkoholowej lub uzależnienia od narkotyków), systemu wartości (np. religia inna niż katolicka), sposobu żywienia (innego niż dieta mięsna) czy też z powodów formalnych (bycie obywatelem innego kraju, czy brak meldunku we Wrocławiu).
Chciałybyśmy również zwrócić uwagę na to, że pomoc tych instytucji i organizacji często jest doraźna i niewiele różni się od dawania pieniędzy na ulicy, często wyklucza też możliwość decydowania ludzi o własnym losie (to KTOŚ decyduje o tym, co Ci jest potrzebne, KTOŚ decyduje o tym na jakich warunkach dostaniesz jedzenie lub nocleg, KTOŚ mówi Ci jak masz żyć i jakich dokonywać wyborów).
W reportażu przedstawiono Romów z Rumunii jako jedną z grup łatwo i dobrze żyjących z żebractwa i w ogóle nie zainteresowanych przyjęciem pomocy. Autorzy materiału zapomnieli wyjaśnić, że tą grupę nie obejmuje żadna z form pomocy gwarantowanych przez instytucje wymienione w reportażu. Żadna też instytucja nie oferuje im wsparcia w wyjściu z ubóstwa. Karanie za żebractwo nie doprowadzi do rozwiązania żadnych problemów. Ani nie usunie nagabywania na ulicy, ani nie doprowadzi do wyjazdu Romów z Wrocławia, a już na pewno nie rozwiąże problemów integracji, ubóstwa i wielokrotnego wykluczenia.
A o tym czy dawać na ulicy, czy wpłacać na konto organizacji każdy decydować może sam – niekoniecznie kampania społeczna. Szczególnie gdy jej promocja w lokalnych mediach jest stereotypizująca, uogólniająca problem i krzywdząca dla wielu ubogich rodzin.
W reportażu przedstawiono Romów z Rumunii jako jedną z grup łatwo i dobrze żyjących z żebractwa i w ogóle nie zainteresowanych przyjęciem pomocy. Autorzy materiału zapomnieli wyjaśnić, że tą grupę nie obejmuje żadna z form pomocy gwarantowanych przez instytucje wymienione w reportażu. Żadna też instytucja nie oferuje im wsparcia w wyjściu z ubóstwa. Karanie za żebractwo nie doprowadzi do rozwiązania żadnych problemów. Ani nie usunie nagabywania na ulicy, ani nie doprowadzi do wyjazdu Romów z Wrocławia, a już na pewno nie rozwiąże problemów integracji, ubóstwa i wielokrotnego wykluczenia.
A o tym czy dawać na ulicy, czy wpłacać na konto organizacji każdy decydować może sam – niekoniecznie kampania społeczna. Szczególnie gdy jej promocja w lokalnych mediach jest stereotypizująca, uogólniająca problem i krzywdząca dla wielu ubogich rodzin.