W środę 17 lipca w klubie Puzzle odbędzie się debata pod tytułem Faszyści, rasiści – państwo, miasto, społeczeństwo, którą poprowadzi redaktor Jacek Żakowski. Cieszymy się, że władze miasta w końcu zauważyły problem, dziwimy się, że dopiero wydarzenia na uniwersytecie do tego doprowadziły . Żałujemy, że wizja „Wrocławia – miasta spotkań” – sloganu, które miało być samospełniającym się proroctwem, się nie spełniła.
Doceniamy, że na debatę zaproszono gości z innych miast: doświadczoną trenerkę antydyskryminacyjną Agatę Teutch oraz m.in Jacka Purskiego. Żałujemy, że na debatę tą nie zostały zaproszone wrocławskie organizacje przeciwstawiające rasizmowi i ksenofobii. Debata jest otwarta, choć wyglada to na pozorną otwartość – zważywszy, iż informacja oficjalna dopiero dziś, czyli 16.07 została opublikowana. Organizatorzy podreślają również, że jest darmowa – tylko czy dostępna? Ogłoszenie dzień przed jej organizacją wydaje się zgoła zamierzeniem nietrafionym. My jako Stowarzyszenie Nomada, ktore współpracuje z wieloma osobami, grupami i organizacjami dowiedziałyśmy się o pomyśle na tą debatę od osób z innej organizacji pozarządowej z innego miasta niż Wrocław. Czy tak powinno działać miasto, które chce przeciwdziałać rasizmowi i ksenofobii? Czy powinno pomijać rodzime organizacje, które są głęboko zanurzone w tematykę i pomijać je w dwójnasób nie tylko jako ekspertki, ale również uczestniczki. My nie czujemy się zaproszone na tą debatę, choć nie omieszkamy na niej być i przedstawić swój punkt widzenia.
Pewnego rodzaju ignorancja ze strony urzędników miejskich towarzyszy nam od samego początku naszych działań w temacie przeciwdziałania rasizmowi i ksenofobii. Stowarzyszenia Nomada od 2010 roku zajmuje się kwestią przemocy motywowanej uprzedzeniami we Wrocławiu. W 2011 roku opublikowałyśmy i prezentowałyśmy raport „<< Masz problem?>> Przemoc motywowana nienawiścią we Wrocławiu” – niewielu urzędników zdecydowało się wtedy nas wysłuchać. Na kolejnych spotkaniach i rozmowach mówiono, że wyolbrzymiamy problem, że we Wrocławiu nie jest tak źle. Już od dłuższego czasu widziałyśmy problem rasizmu i starałyśmy się szukać rozwiązań i wypracowywać rekomendacje. Być może gdybyśmy wtedy połączyli siły, dziś nie byłoby ataków na środowiska ekologiczne i wolnościowe (Zielona Wyspa Wagenburg, restauracja Złe Mięso, Centrum Reanimacji Kultury), mniejszości religijne (jak np. wybicie okna w synagodze), narodowe, etniczne i seksualne.
W roku 2012 zorganizowałyśmy seminarium, w którym aktywnie wzięli udział przedstawiciele kilku instytucji: MSW, RPO, policji oraz organizacji pozarządowych takich jak: Helsińska fundacja Praw Człowieka, Stowarzyszenie Lambda, Kampania Przeciow Homofobii.
Niestety niewielu wrocławskich urzędników wzięło udział w seminarium, choć informowałyśmy o nim poprzez imienne zaproszenia.
W ciągu tych kilku lat spotykałyśmy się z urzędnikami i urzędniczkami różnych wydziałów i szczebli. Byłyśmy m.in. na dwóch spotkaniach z panią Anna Szarycz – kiedy była jeszcze dyrektorką Wydziału Zdrowia i Spraw Społecznych Urzędu Miejskiego Wrocławia. Niestety nasze propozycje konsultacji społecznych, zapraszania różnych wrocławskich organizacji do współpracy i stworzenia wspólnej strategii przeciwdziałania przemocy z nienawiści (ogranizacji, które zajmują się edukacją praw człowieka, przeciwdziałaja rasizmowi i ksenofobii, itp.) nie spotkały się z entuzjazmem i wsparciem, a raczej lękiem i niechęcią. Ostatnie spotkanie zakończyło się deklaracją urzędniczek co do zorganizowania spotkania z organizacjami oraz konsultacji scenariuszy zajęć antydyskryminacyjnych dla szkół. Niestety ani spotkanie się nie odbyło (mowa była o wrześniu / październiku 2012), ani nikt nigdy nie pokazał nam wspomnianych scenariuszy. Wydaje się, że ktoś w Urzędzie przypomniał sobie nasze rozmowy, organizując spotkanie nt. strategii antyrasistowskiej w środę tylko zapomniał zaprosić na nie społeczności lokalne, aktywistów i aktywistek oraz organizacje pozarządowych z Wrocławia takich jak np my. Bardzo nam przykro z tego powodu, że osoby z innych miast będą mówić o naszym problemie, a my – społeczność lokalna będziemy ich tylko słuchać. Jeśli tak sobie magistrat wyobraża wcielanie praktyk partycypacyjnych w życie społeczne to raczej nie wróżymy pozytywnych efektów. Naszym oświadczeniem chcemy podkreślić problematyczność tego środowego spotkania i powiedzieć: NIC O NAS BEZ NAS!